به نقل از «عصر ایران»

جوان عراقی که قرآن را سوزاند کیست (فیلم)

تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۱۷۹۳۲

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

سلوان مومیکا فرد هتاکی که دست به آتش زدن قرآن در سوئد زده قبلا عضو یک گروه نظامی وابسته به حشد الشعبی عراق بوده است.

سلوان مومیکا ۳۷ ساله و عراقی‌الاصل روز چهارشنبه ۲۸ ژوئن در مرکز استکهلم و در مقابل مسجد اصلی شهر، صفحاتی از قرآن را پاره کرد و آتش زد. این گستاخی که با تأیید و حمایت دولت سوئد انجام شد خشم جهان اسلام را برانگیخته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در کلیپ ویدئویی که اخیراً به طور گسترده پخش شده است، مومیکا دیده می‌شود که در مقابل گروهی از افراد مسلح سخنرانی می‌کند و خود را مسئول گردان‌های عیسی بن مریم وابسته به گردان‌های امام علی (ع) می‌داند.

سلوان مومیکا اهل شهر حمدانیه در جنوب شرقی شهر موصل عراق است، وی متاهل و دارای دو دختر است، اما به گفته چندین منبع به دلیل مشکلات خانوادگی از همسرش جدا شده است.

مومیکا در صفحه فیس بوک خود نوشته که در سال ۲۰۰۵ از موسسه گردشگری و هتلداری نینوا فارغ التحصیل شده است.

جمیل الجمال، شاعر و روزنامه‌نگار شهر حمدانیه، می‌گوید که مومیکا یک فرد عادی و ناشناس بود که در ابتدا به حزب جنبش دموکراتیک آشوری تعلق داشت و مدتی با آن‌ها کار کرد.

وی افزود: مومیکا سپس به دلیل یک حادثه جنایتکارانه به مدت سه سال زندانی شد و این اتفاق قبل از تسلط داعش بر این منطقه در سال ۲۰۱۴ رخ داد.

پس از تسلط این سازمان افراطی بر موصل و سایر مناطق عراق، مومیکا به چندین جناح و حزب مسلح ملحق شد و سپس حزبی را تأسیس کرد.

الجمال تأیید می‌کند که این مرد در طول جنگ برای آزادسازی موصل با ریان الکلدانی، فرمانده شبه نظامیان تیپ‌های بابل همکاری می‌کرد.

به گفته الجمال، سپس او گروه شبه نظامی صقور السریان را تأسیس کرد و آن‌ها گروهی متشکل از افراد معدودی بودند که اکنون وجود ندارند.

سلوان در چندین کلیپ ویدئویی که در صفحه فیس بوک خود منتشر شده است، همراه با گروهی از مبارزان شبه نظامی صقور السریان ظاهر می‌شود که در حمدانیه و مناطق دیگر پرسه می‌زنند.

به گفته الجمال، پس از پایان عملیات آزادسازی موصل، مومیکا یک حزب سیاسی به نام حزب اتحاد سریانی تأسیس کرد و با جناح مسلح خود وارد منطقه حمدانیه شد.

الجمال افزود: صقور السریان سپس بر اثر مشکلاتی از گردان‌های بابل به رهبری الکلدانی جدا شد. پس از آن بود که سلوان به آلمان رفت و درخواست پناهندگی سیاسی کرد، اما درخواست او رد شد و پس از آن به سوئد نقل مکان کرد.

مومیکا در صفحه فیس بوک خود را به عنوان یک عراقی لیبرال، سکولار و ملحد معرفی می‌کند، اما هرکسی که زندگی نامه و صفحه فیس بوک او را دنبال می‌کند متوجه می‌شود که ایده‌های او هر از گاهی تغییر کرده است.

ولید المقدادی، روزنامه‌نگار گفته که سلوان مومیکا اهل استان نینوا در شمال عراق و یک لیبرال، ملحد و افراطی است؛ او بنیان‌گذار حزب دموکراتیک سریانی و فرمانده یک گروه مسلح به نام صقور السریان بود که برای آزادسازی استان نینوا از اشغال داعش تشکیل شده بود.

به گفته او سلوان مومیکا در سال ۲۰۱۷ به اتهام جنایت جنگی دستگیر شد و سپس با دخالت کشور‌های غربی آزاد شده و به سوئد رفت و اکنون هم به یکی از احزاب تندروی این کشور پیوسته است.

المقدادی که خود ساکن سوئد است، گفت که این فرد هتاک صرفا به دنبال شهرت است و نه بیشتر و اگر تفکر و ایده مشخصی داشت، هرگز دست به این کار نمی‌زد.

یک روزنامه نگار از منطقه حمدانیه در این باره می‌گوید: مومیکا یک فرد عادی نبود. این روزنامه‌نگار که خواست نامش فاش نشود، می‌افزاید که مومیکا از مشکلات روحی و روانی رنج می‌برد و همیشه دوست داشت دیده شود و مشهور باشد.

 

منبع:فرارو

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: اهدای یک جلد قرآن به پوتین (فیلم) نظر مردم سوئد درباره قرآن سوزی (فیلم)

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: جوان عراقی قرآن را سوزاند سلوان مومیکا روزنامه نگار صفحه فیس بوک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۱۷۹۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازسازی چهره زن عراقی از ۷۵۰۰۰ سال پیش / عکس

به گزارش خبرآنلاین و به نقل از ایسنا، این زن که به نام شاندر زی (Shanidar Z) معروف است، سال ۲۰۱۸ در غار شاندر، کردستان عراق (۸۰۰ کیلومتری شمال بغداد) پیدا شد. این زن از گونه نئاندرتال است، نزدیک‌ترین خویشاوند انسان‌تبار انسان‌های امروزی که حدود ۴۰ هزار سال پیش و پس از هزاران سال همزیستی با هوموسپینس (انسان خردمند) منقرض شد.

دانشمندانی که بقایای این اسکلت را مطالعه می‌کنند، به‌زحمت ۲۰۰ قطعه استخوان جمجمه او را کنار هم قرار دادند. آن‌ها از خطوط صورت و جمجمه این زن برای بازسازی چهره‌اش استفاده کردند تا بفهمند او چه شکلی بوده است.

شرح عکس: اما پومروی در کنار جمجمه «شاندر زی»

دکتر اما پومروی (Emma Pomeroy)، دیرینه‌انسان‌شناس و دانشیار دپارتمان باستان‌شناسی دانشگاه کمبریج که اسکلت را از زیر خاک بیرون آورده است، می‌گوید: «جمجمه‌های نئاندرتال‌ها با برجستگی‌های قابل‌توجه و بدون چانه متفاوت از جمجمه‌های گونه خودمان به نظر می‌رسند. بازسازی صورت شاندر زی نشان می‌دهد که این تفاوت‌ها ممکن است در زندگی واقعی آن‌ها آن‌قدر فاحش نبوده باشد. او درواقع نسبت به اندازه‌اش، چهره بزرگی دارد. او برآمدگی‌های ابروی بزرگی دارد که معمولاً ما آن‌ها را نمی‌بینیم».

نئاندرتال‌ها حدود ۳۰۰ هزار سال در سراسر اروپا، خاورمیانه و کوه‌های آسیای مرکزی زندگی کردند و حدود ۳۰هزار سال با انسان‌های امروزی همپوشانی داشتند. تجزیه‌وتحلیل دی‌ان‌ای انسان‌های امروزی نشان داده است که در آن روزگار، نئاندرتال‌ها و هوموسپینس‌ها با یکدیگر هم‌زیستی داشته‌اند و وجود ردپای ژنتیکی نئاندرتال‌ها در انسان‌های امروزی، نشانی از وجود روابط خانوادگی بین این دو گونه است.

تحلیل جدید

شرح عکس: چهره بازسازی شده «شاندر زی»

هنگامی‌که پومرو برای اولین بار این اسکلت را با حفاری خارج کرد، جنسیت آن بلافاصله مشخص نشد زیرا فقط نیمه بالایی بدن حفظ شده بود و خبری از استخوان‌های لگن نبود. گروهی که در ابتدا بقایای آن‌ها را موردمطالعه قرار دادند، روی روش نسبتاً جدیدی تکیه کردند که شامل تعیین توالی پروتئین‌های داخل مینای دندان برای تعیین جنسیت شاندر زی بود.

محققان دانشگاه‌های کمبریج و لیورپول، طول و قطر استخوان‌های بازوی «شاندر زی» را با داده‌های مربوط به انسان‌های امروزی مقایسه کردند و قد این نمونه را حدود ۵ فوت (۱٫۵ متر) تخمین زدند. تجزیه‌وتحلیل ساییدگی دندان‌ها و استخوان‌ها نشان داد که او در زمان مرگ در اواسط چهل‌سالگی زندگی خود بوده است.

پومروی می‌گوید: «این تخمین معقولی است، اما ما نمی‌توانیم ۱۰۰ درصد مطمئن باشیم که او مسن‌تر نبوده‌اند. آنچه می‌توانیم بگوییم این است که «شاندر زی» عمر نسبتاً طولانی داشته است. برای آن جامعه، آن‌ها احتمالاً از نظر دانش و تجربه زندگی بسیار مهم بودند».

غاری که «شاندر زی» در آن دفن شده بود، در میان باستان‌شناسان و دیرینه‌شناسان مشهور است زیرا ۱۰ نئاندرتالی که طی گمانه‌زنی‌های سال ۱۹۶۰ در آنجا کشف شد، محققان را به این باور رساند که نئاندرتال‌ها بارها به غار شاندر بازگشته‌اند تا مردگان خود را دفن کنند و حتی ممکن است که نئاندرتال‌ها، مردگان خود را با «گُل» دفن کرده باشند و این اولین چالش در برابر دیدگاه رایجی بود که انسان‌های باستانی را نادان و بی‌رحم می‌دانست. بااین‌حال، تحقیقات بعدی توسط گروه پومرو، نظریه تدفین با گُل را موردتردید قرار داده است.

در عوض، آن‌ها گمان می‌کنند که گرده کشف‌شده در میان گورها ممکن است از طریق زنبورهای گرده‌افشان وارد گور شده باشد. بااین‌حال، در طول سال‌ها دانشمندان شواهد فزاینده‌ای از هوش و پیچیدگی نئاندرتال‌ها، ازجمله هنر و ابزار پیدا کرده‌اند.

شاید نئاندرتال‌ها مردگان خود را با دسته‌های گل تجلیل نمی‌کردند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان غار شاندر احتمالاً گونه‌ای همدل بودند. به‌عنوان‌مثال، یک نئاندرتال مرد که در آنجا دفن شده بود، ناشنوا بود و با ضربه‌ای به بازو و سرش فلج شده بود که احتمالاً او را تا حدی نابینا می‌کرد، اما او مدت زیادی زنده بود، بنابراین طبق تحقیقات باید از او مراقبت می‌شد.

پومروی می‌گوید که شاندر زی اولین نئاندرتالی است که در بیش از ۵۰ سال گذشته در این غار پیدا شده است، اما این مکان هنوز هم می‌تواند بستری برای اکتشافات بیشتر باشد.

بازسازی جمجمه

پومروی بازسازی جمجمه شاندر زی را که نسبتاً بلافاصله پس از مرگ له شده بود، به‌عنوان یک «پازل سه‌بعدی با حساسیت بالا» توصیف کرد.

استخوان‌های فسیل‌شده در بلوک‌های کوچکی از رسوبات غار برداشته شده و در فویل پیچیده شدند و محققان آن‌ها را برای تجزیه‌وتحلیل به دانشگاه کمبریج فرستادند.

در آزمایشگاه کمبریج، محققان از هر بلوک میکرو سی‌تی‌اسکن گرفتند و از اسکن‌ها برای هدایت استخراج قطعات استخوانی استفاده کردند. دکتر لوسیا لوپز پولین (Lucía López-Polín)، همکار پومروی، محافظ باستان‌شناسی از موسسه کاتالان برای دیرینه اکولوژی انسانی و تکامل اجتماعی در اسپانیا، بیش از ۲۰۰ تکه جمجمه را با چشم کنار هم قرار داد تا آن را به شکل اولیه خود بازگرداند.

این گروه جمجمه بازسازی‌شده را اسکن و پرینت سه‌بعدی کردند که پایه و اساس سر بازسازی‌شده‌ای را شکل داد که توسط دیرینه هنرمندان دوقلوی دانمارکی، آدری و آلفونس کنیس (Adrie and Alfons Kennis)، لایه‌هایی از ماهیچه و پوست روی آن قرار بگیرد.

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902145 ذوالفقار دانشی